“Het is hier echt een rustpunt voor mij”

Rainer was de grote liefde van Karin. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten, waren ze een onafscheidelijk duo: “Waar hij was, was ik ook,” vertelt Karin. Toen Rainer ziek werd en zijn laatste uren aanbraken, wilde Karin hem niet alleen laten. Ondanks het verdriet om dit grote verlies is ze dankbaar dat ze een laatste rustplaats voor hem heeft gevonden in de natuur. Een rustpunt waar ze altijd naar terug kan keren en waar ze op een dag weer met haar man herenigd zal zijn.

De ontdekking van Eygelshof

Karin en Rainer spraken samen over hun laatste wensen: “We wilden niet op een traditionele begraafplaats begraven worden, noch in een urnengraf of urnenmuur.” Maar toen Rainer overleed en Karin een beslissing moest nemen, voelde het voor haar niet goed om de as zomaar te verstrooien. “Ik heb een plek nodig om naartoe te gaan en wil graag precies weten waar hij is,” zegt Karin.

Toen ze de website van Eygelshof ontdekte, besloot ze een bezoek te brengen aan de natuurbegraafplaats. Tijdens haar wandeling ontmoette ze een vrouw bij de vijver. Deze vrouw vertelde haar hoe fijn ze het vond om een bezoek aan het graf van haar dierbare te kunnen combineren met een rondje over de markt in Eygelshoven en een drankje in het dorp. Wat Karin vooral opviel, was dat de vrouw haar teckel bij zich had. “Het is niet vaak toegestaan om met een hond op een begraafplaats te wandelen,” zegt ze.

“Ik voel me hier beter”

Karin besloot om voor Eygelshof te kiezen omdat ze gecharmeerd is van de sfeer op de natuurbegraafplaats. “Eygelshof is gewoon puur natuur. Rainer en ik waren ook altijd graag buiten in de natuur,” zegt Karin. Als ze langs een traditionele begraafplaats loopt, vraagt ze zich vaak af waarom er zoveel bloemenkransen zijn. “Hier is het minimalistisch. Als je wandelt, zie je niet meteen dat het een begraafplaats is.” Ze vindt het ook mooi dat er alleen houten gedenktekens zijn: “Voor elk graf is er een houten boomschijf, en wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de graven.”

De natuur zorgt voor de graven en neemt daarmee de verantwoordelijkheid van de nabestaanden over. In elk seizoen ziet het graf er anders uit. “Zelfs als er onkruid groeit, is het mooi.” In deze natuurlijke omgeving voelt Karin zich gewoon prettiger dan op een reguliere begraafplaats. “Het is hier gewoon prachtig,” zegt Karin. Bovendien geeft het haar een goed gevoel dat de Eygelshof zich inzet voor het behoud van het natuurgebied. “Meer natuurbescherming dan hier is er niet.”

Een wandeling met Bella

Het doet haar goed om tijdens het bezoek aan het graf van Rainer, haar gedachten en gevoelens te delen met haar overleden man. De natuur om haar heen geeft haar troost en zorgt voor een vredige sfeer. “Het mooiste is de rode hemel in de avond,” vertelt ze. Deze herinnert Karin aan haar moeder en de oven die rood oplichtte wanneer ze koekjes bakte. Wat Karin vooral fijn vindt aan Eygelshof, is dat ze haar hond Bella mee kan nemen. Na haar bezoek maakt ze met haar hond vaak een lange wandeling over de velden achter de natuurbegraafplaats. “Het is hier echt een rustpunt voor mij,” vertelt Karin over Eygelshof.

Gezellige sfeer in het ontvangstgebouw

Ook het ontvangstgebouw met de gezellige sfeer van de blokhut spreekt Karin aan. Hier kon ze de afscheidsdienst voor haar man organiseren. In een reactie op onze Facebookpagina schreef ze over de ceremonie: “Het team ter plekke is geweldig en er wordt écht rekening gehouden met persoonlijke wensen. De behulpzaamheid is gewoon top.” Na de afscheidsdienst voelde Karin zich gesteund door alle positieve reacties over hoe mooi het op Eygelshof was. Later kreeg ze opnieuw dat warme gevoel toen ze in oktober deelnam aan de herdenkingsavond. “Het geluid van de doedelzak, bespeeld door een medewerker van de Eygelshof, ging door merg en been.”

Een geruststellend gevoel

Karin weet nu niet alleen precies waar haar man is begraven, maar ook waar haar laatste rustplek is. Ze heeft voor een dubbel urnengraf gekozen, zodat ze ooit weer met haar man herenigd zal worden. Het geeft haar rust dat ze deze plek al bij leven heeft leren kennen en dat ze zich hier geen zorgen meer over hoeft te maken. “Ik heb de plek gekozen vanwege het uitzicht. Vanaf hier heb je een prachtig zicht op de kerk en mijn woonplaats Herzogenrath,” vertelt Karin.

Daarnaast vindt ze het prettig dat er een elektrisch karretje is dat mensen naar boven brengt. “Andere begraafplaatsen, zoals bosbegraafplaatsen, zijn vaak vlak, maar je moet soms ver lopen om bij het graf te komen. Op Eygelshof is dat anders, omdat hier een elektrowagen aanwezig is, voor het geval ik op een dag de heuvel zelf niet meer omhoog kan lopen.”

Ervaringsverhaal

Heeft u ook een verhaal dat u met ons wil delen? Wij zijn er voor u en bieden u graag een luisterend oor. Waar gewenst schrijven we een ervaringsverhaal om te delen in onze nieuwsbrief. Lees hier meer over persoonlijke ervaringen op Eygelshof.