Van een persoonlijke ervaring naar een passie

In april 2023 is Michelle Caron gestart als relatiebeheerder op Natuurbegraafplaats Eygelshof. Ze kwam met de natuurbegraafplaats in contact toen haar moeder hier werd begraven. Ondanks deze droevige gebeurtenis voelde ze zich meteen goed bij deze bijzondere plek en dacht: “wat doen ze hier mooi werk”, zonder te weten dat ze hier enige tijd later zelf zou werken. Graag stellen we haar aan u voor.

Michelle’s achtergrond

Michelle werd 46 jaar geleden geboren in Maastricht, waar ze opgroeide in een groot gezin dat in de weekenden graag de natuur introk voor een wandeling. De natuur is haar van toen af aan altijd blijven trekken. Inmiddels woont ze met haar partner en dochter in Valkenburg, waar ze met haar teckel Woezel graag de natuurlijke omgeving verkent.

Voor haar komst bij Eygelshof heeft Michelle in diverse werkvelden gewerkt, van een bijbaantje in het sprookjesbos en het runnen van een horecazaak tot een langdurige baan bij de WML (Waterleiding Maatschappij Limburg). “Het is een mooi bedrijf met een mooie doelstelling”, vertelt Michelle over het WML. Bij de klachtenafhandeling werd ze aangetrokken door het menselijk contact en was ze gedreven om écht naar mensen te luisteren.

Toch merkte ze op een gegeven moment dat ze behoefte had om op een andere manier verder te groeien. Toen haar moeder naar een verzorgingshuis verhuisde en ze het huis moest leegmaken, ontdekte ze dat ze het ondanks alles eigenlijk heel fijn vond om buiten bezig te zijn en van alles aan te pakken. Ze kreeg een sterke behoefte om minder tijd achter de computer door te brengen in haar dagelijkse werk. Hoewel ze voelde dat het tijd was voor een verandering, solliciteerde ze niet naar een andere baan. Ze had immers een goede baan bij de WML die ze niet zomaar zou opgeven.

Van nabestaande tot medewerker

Michelle had geen idee van het bestaan van Eygelshof totdat haar moeder op het laatst sprak over een natuurbegraafplaats in Zuid-Limburg. Een dag na haar overlijden bezocht Michelle Eygelshof samen met haar broer en partner om een plek te reserveren. Het kiezen van een plek ging vanzelf en ze zijn eigenlijk rechtstreeks naar de plek toegelopen. “De plek paste bij mam”, vertelt Michelle. Het is een rustige plek midden in de natuur, maar tegelijkertijd ook een levendige plek in de buurt van het ontvangstgebouw.

Ondanks de droevige gelegenheid had ze meteen een goed gevoel bij de sfeer op Eygelshof. Hoewel ze normaal gesproken niet graag begrafenissen of crematies bijwoonde, vertelde ze na afloop van de uitvaart in geuren en kleuren over hoe mooi ze de uitvaart had gevonden. De persoonlijke aandacht die ze hier hadden gekregen, deed haar goed en ze dacht: “wat doen ze hier mooi werk”. Toen ze enige tijd later in een wachtkamer zat en door de website van Eygelshof scrolde, viel haar oog ineens op een vacature. “Ik weet nog dat ik thuis kwam, mijn spullen op de grond zette en meteen zei dat ik ging solliciteren op een vacature bij Eygelshof,” vertelt Michelle. “Niets hield me tegen, ik was er zeker van en twijfelde geen seconde.” Michelle schreef een brief en werd na het sollicitatieproces aangenomen.

Natuurliefhebber

De natuurlijke omgeving van deze werkplek trok Michelle direct aan. Altijd al zocht ze de natuur op om tot rust te komen. Dit rustgevende gevoel ervaart ze ook op Eygelshof. Vooral de openheid van het natuurgebied spreekt haar aan. “Het gebied straalt door haar openheid een vrolijke sfeer uit, waardoor ik in tegenstelling tot een dichtbegroeid bos echt het gevoel heb dat ik lucht krijg”.

Toen Michelle op Eygelshof begon had ze niet veel natuurkennis, dit was meer het domein van haar moeder. “Mam wist vooral veel over planten. Ze praatte er zelfs tegen en zei ‘daar groeien ze goed van’,” vertelt Michelle. Sinds ze op Eygelshof werkt, merkt ze echter dat ze zelf ook bewuster naar de natuur kijkt en steeds nieuwsgieriger wordt. “Ik zeg dan tegen mezelf: ‘kijk eens echt om je heen naar wat je om je heen ziet’,” vertelt ze. Zelfs haar thuisfront merkt op dat ze meer bezig is met de natuur, zoals ze enthousiast kan vertellen over een vogel die ze heeft gespot.

Met oog voor nabestaanden

Omdat Michelle al een persoonlijke ervaring op Eygelshof had, had ze al een beeld van de werkzaamheden. Door de hartelijke ontvangst die ze hier had ervaren, dacht ze: “dat gun je anderen ook”. Ze zet zich dan ook actief in om mensen een prettige ervaring te bieden. “Er zijn, voor mensen op momenten waarop ze het moeilijk hebben”, dat is de missie van Michelle. Ze hecht er veel waarde aan om mensen goed te begeleiden bij het vinden van een laatste rustplaats, wat emotioneel zwaar kan zijn voor mensen, zeker wanneer iemand ziek is of wanneer een dierbare pas is overleden. Door haar eigen ervaring kan ze zich als geen ander inleven in hoe belangrijk het voor mensen kan zijn om een plek te vinden die bij hen past. Wanneer mensen die met zware emoties komen later weer met een gerust gevoel vertrekken omdat alles op een prettige manier is geregeld, voelt ze zich voldaan. Ook streeft ze er telkens weer naar om bij te dragen aan een mooi afscheid. “Iedere keer weer wil ik ervoor zorgen dat de familie op een mooie manier afscheid kan nemen”.

Zo opgetogen als een teckel

In het begin vond Michelle het spannend om in een klein team terecht te komen, maar dat heeft goed voor haar uitgepakt. “Ieder van ons heeft zijn eigen talenten en we vullen elkaar goed aan”, vertelt Michelle. Ze hoopt de komende jaren als team bij elkaar te blijven om de missie van natuurbegraven voort te zetten en samen een vertrouwd gezicht te blijven voor nabestaanden. Ruim een jaar na haar eerste werkdag straalt ze nog steeds enthousiasme uit. “Ik ga iedere dag met plezier de deur uit en kom weer met energie thuis”, vertelt ze. Zelfs de modderschoenen deren haar niet. Ze vindt het heerlijk om af en toe lekker in de natuur te kunnen ploeteren.

Ook waardeert ze het om speciale momenten te mogen meemaken, zoals de herdenkingsavonden. Het afgelopen jaar waren deze avonden extra bijzonder omdat ze deze zowel als nabestaande als medewerker beleefde. “Het was een eyeopener om te ervaren dat deze herdenkingsavonden misschien wel belangrijker zijn voor mensen dan dat je je kunt voorstellen, het raakt nabestaanden”, vertelt ze. De inspiratiedagen vond ze eveneens bijzonder, vooral vanwege het enthousiasme waarmee mensen Eygelshof bezochten.

Maar eigenlijk heeft iedere dag hier wel iets bijzonders volgens Michelle. “Ondanks dat het soms zwaar kan zijn en dat me niet alles in de koude kleren gaat zitten, gebeuren er iedere dag veel mooie dingen.” Zelf heeft ze ervaren hoe belangrijk het is om altijd lichtpuntjes te blijven zien, hoe zwaar dingen ook kunnen zijn. “Dit wil ik niet aan mensen opdringen, maar het is wel de energie die ik wil overbrengen”, vertelt ze. Ze vergelijkt zichzelf met een teckel die wel van een grapje houdt en vertelt dat humor en een dosis luchtigheid haar hier wel bij helpen.